نوزادان تازه متولد شده زمانی که در بدو تولد بیمار هستند یا خیلی زود (نارس) به دنیا می آیند، نیاز به نظارت و مراقبت دقیق دارند. واحدهای مراقبت ویژه نوزادان (NICU) و مهدکودک‌های مراقبت ویژه (SCN) مراقبت‌های بیشتری را برای این نوزادان در هفته‌های اول و گاهی ماه‌های زندگی‌شان ارائه می‌کنند.

دانستن اینکه کودک شما نیاز به بستری شدن در بخش مراقبت ویژه دارد، به خصوص پس از زایمان سخت، استرس زا است. در ابتدا عجیب خواهد بود، اما برای مدتی اینجا خانه نوزاد تازه متولد شده شما خواهد بود و شما بخش مهمی از تیم مراقبت های بهداشتی آنها خواهید بود.

از کودک شما توسط پرسنل پرستاری بسیار با تجربه و پرستاری نوزادان با مهارت های تخصصی برای حمایت از تغذیه، تنفس و رشد اولیه مراقبت می شود.

انواع مراقبت های تخصصی از نوزادان

اگر نوزاد شما نیاز به مراقبت های تخصصی دارد که نمی تواند در بخش زایمان یا در بیمارستانی که در آن متولد شده است، ارائه شود، ممکن است نیاز به انتقال به سطح بالاتری از مراقبت، یا در بخش مراقبت های ویژه نوزادان یا یک مهد کودک مراقبت های ویژه باشد.

بخش مراقبت های ویژه نوزادان

واحدهای مراقبت ویژه نوزادان (NICU) به نوزادانی که بلافاصله پس از تولد نیاز به درمان ویژه برای بیماری های حاد دارند، خدمات ارائه می دهند. NICU ها در بیمارستان های بزرگتر و کلان شهرها هستند. در ویکتوریا، این بیمارستان ها عبارتند از:

بیمارستان مرسی برای زنان، هایدلبرگ
مرکز پزشکی موناش، کلیتون
بیمارستان رویال کودکان، پارک ویل
بیمارستان رویال زنان، پارک ویل.
مهد کودک مراقبت های ویژه

یک مهد کودک مراقبت ویژه (SCN) از نوزادانی مراقبت می کند که سالم تر و قوی تر از نوزادان در NICU هستند، اما همچنان به مراقبت بیشتری نیاز دارند. آنها ممکن است نوزادان نارس باشند یا وزن کم هنگام تولد داشته باشند یا برای مسائل مربوط به سلامت نوزاد نیاز به مراقبت ویژه داشته باشند.

انتقال اورژانس به مراقبت های تخصصی

اگر سطح مراقبت از کودک شما نیاز به تغییر دارد، گاهی اوقات این می تواند به معنای انتقال بیمارستان باشد. در چنین مواقعی، بازیابی اورژانس پری ناتال نوزادان اطفال (PIPER) مشاوره تخصصی، ارجاع و انتقال به خدمات تخصصی در ویکتوریا و بین ایالتی را در ۲۴ ساعت و ۷ روز هفته هماهنگ می کند. این شامل هر دو انتقال فوری و غیر فوری و “بازگشت” به مهدکودک های مراقبت ویژه است.

خدمات انتقال اضطراری برای نوزادان تازه متولد شده در ویکتوریا به نام NETS (سرویس حمل و نقل اضطراری نوزاد) شناخته می شود.

تجهیزات و مانیتورینگ در NICU

ممکن است در ابتدا با توجه به مقدار تجهیزات، کابل ها و مانیتورهای روی یا نزدیک کودک خود، زمانی که در NICU هستند، نگران باشید.

بسیار مهم است که کودک خود را گرم و راحت نگه دارید. برای اینکه آنها را در دمای ایده آل خود نگه دارند، یا در یک انکوباتور قرار می گیرند، که شبیه یک جعبه پلاستیکی شفاف روی چرخ است، یا در یک تخت گرم باز با گرم کننده های بالای سر یا گرمایش تشک.

بسته به نیاز کودک شما ممکن است موارد زیر را داشته باشد:

روی سینه آنها برای نظارت بر قلب و ریه های آنها
پشتیبانی از تنفس از طریق دستگاه تنفس مصنوعی
یک لوله و سوزن باریک در دست یا پای آنها برای تامین مایعات داخل وریدی (IV).
حسگرهایی روی پا یا دست آنها برای نظارت بر اکسیژن
یک کاتتر در بند ناف
لوله های تغذیه و پمپ.
یک پرستار تجهیزات را توضیح می دهد، چه کاری انجام می دهد و چگونه می توانید کمک کنید.

تیم مراقبت های بهداشتی کودک شما

کودک و خانواده شما توسط تیمی تحت مراقبت قرار می گیرند که می تواند شامل موارد زیر باشد:

پزشکان متخصص (متخصص نوزادان و کودکان)
پرستاران متخصص
تکنسین ها (آزمایشگاه، اکوکاردیوگرام و اشعه ایکس)
مدیران مراقبت
فیزیوتراپیست، آسیب شناس گفتار و کاردرمانگر
مشاوران شیردهی
مددکاران اجتماعی، متخصصان بهداشت روان و کارکنان مراقبت های شبانی.
هر یک از اعضای تیم مراقبت های بهداشتی مهارت ها و تخصص های متفاوتی خواهند داشت. یک مدیر مراقبت معمولاً از “تصویر بزرگ” مراقبت می کند و به هماهنگ کردن تیم کمک می کند.

به زودی پس از ورود به بخش مراقبت تخصصی، مدیر مراقبت خود را ملاقات خواهید کرد. آنها به شما کمک می کنند تا در آنجا مستقر شوید، اطراف را به شما نشان دهند و توضیح دهند که کارها چگونه کار می کنند.

به اشتراک گذاری اطلاعات در مورد سلامت کودک شما

شما یکی از اعضای مهم تیم مراقبت های بهداشتی کودک خود هستید. شما معمولاً می توانید در هر زمانی با بخش تماس بگیرید تا وضعیت کودک خود را بررسی کرده و سؤال بپرسید.

هر بیمارستان سیستم متفاوتی برای ارتباط خواهد داشت. اغلب در نزدیکی تخت نوزاد شما تخته های سفیدی برای پیام ها وجود دارد.

در NICU، هر نوزاد یک پرستار جداگانه در کنار تخت خواهد داشت، که بیشتر چیزها را در مورد وضعیت پزشکی کودک شما می داند و می تواند شما را در مورد نتایج آزمایشات اخیر یا هرگونه تغییر در مراقبت از کودک شما به روز کند.

متخصص نوزادان نیز همیشه در حال انجام وظیفه خواهد بود.

کارکنان پزشکی در طول دوره های پزشکی روزانه اطلاعاتی را به اشتراک می گذارند که در آن در مورد وضعیت و پیشرفت هر نوزاد صحبت می کنند. شما می توانید در این دوره ها سوال بپرسید و اطلاعات را به اشتراک بگذارید. بحث های پیچیده تر برای یک جلسه خانوادگی اختصاصی با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مناسب تر است.

مراجعه به بخش مراقبت های تخصصی

والدین معمولاً می توانند هر زمان که بخواهند به ملاقات نوزادشان بروند. گاهی اوقات شما یک کارت سوایپ دارید که به شما امکان دسترسی ۲۴ ساعته را می دهد. فضای اطراف تخت نوزاد مال شماست. ممکن است دوست داشته باشید چیزهایی مانند عکس، اسباب بازی و کارت را برای شخصی تر کردن فضا بیاورید.

اقامت شبانه

در صورت نیاز، بیمارستان h ترتیبات متفاوتی برای اقامت شبانه والدین خواهد داشت. گاهی اوقات اقامتگاهی در نزدیکی شما وجود دارد، یا یک اتاق خانوادگی که می توانید یک شب در آن بخوابید. از مدیر مراقبت یا پرستار خود در مورد گزینه ها بپرسید.

محدودیت برای بازدیدکنندگان

اغلب هر روز دوره ای وجود دارد که محدودیت هایی برای بازدیدکنندگان وجود دارد. این ممکن است در حین دورهای بخش یا در “زمان استراحت کودک” باشد.

بیمارستان ها معمولا تعداد بازدیدکنندگانی را که می توانند نزدیک تخت نوزاد باشند محدود می کنند. اکثر بیمارستان ها حداکثر سه نفر (یک والدین و دو نفر دیگر) را در هر زمان مجاز می دانند. اگر گروه بزرگتری دارید که باید از آنها مراقبت کنید، از پرستاران بپرسید که آیا اتاق خانوادگی در نزدیکی شما وجود دارد که بتوانید ملاقات کنید.

کودکان زیر ۱۲ سال، به غیر از شما، معمولاً مجاز به ملاقات نیستند.

بیماری و خطر

اگر کسی ناخوش است یا عفونت دارد، نباید کودک شما را در مهد کودک ملاقات کند. این شامل سرماخوردگی، تب، اسهال و استفراغ است. اگر در مورد خطرات یا علائم آن مطمئن نیستید، با مدیر مراقبت یا پزشک کودک خود صحبت کنید.

غذا و نوشیدنی

معمولاً بیمارستان ها به دلایل بهداشتی و ایمنی به شما اجازه نمی دهند غذا و نوشیدنی خود را به بخش مراقبت ویژه ببرید. اغلب یک اتاق خانوادگی در این نزدیکی وجود دارد که می توانید در آن غذا بخورید، بنوشید و غذا ذخیره کنید.

کنترل عفونت

کنترل عفونت در بخش های نوزادان و مراقبت های ویژه از اهمیت ویژه ای برخوردار است. شستن دست ها راه خوبی برای محدود کردن انتشار میکروب ها است. کارکنان بیمارستان به شما نحوه شستشوی تا آرنج را برای بهترین نتایج نشان می دهند.

ایمن سازی در برابر بیماری های عفونی رایج مانند سیاه سرفه، آنفولانزا، آبله مرغان و سرخک نیز می تواند خطر ابتلا به عفونت را برای نوزادان در بخش مراقبت ویژه کاهش دهد.

ایمن سازی نوزاد نارس

همه واکسیناسیون های معمول برای نوزادان نابالغ و کم وزن بی خطر هستند و باید طبق برنامه برنامه ایمن سازی ملی استرالیا انجام شوند. برخی از نوزادان نارس ممکن است به دلیل عدم بلوغ سیستم ایمنی در بدو تولد نیاز به دوزهای اضافی داشته باشند، اما اکثر نوزادان در سه ماهه سوم به بلوغ کامل ایمنی می رسند.

واکنش‌هایی به ایمن‌سازی ممکن است رخ دهد، اما این خطر برای همه نوزادان بدون توجه به وزن هنگام تولد، دوران بارداری یا سن آنها در زمان دریافت واکسن مشابه است. نوزادان نارس نسبت به نوزادانی که در ترم متولد می شوند در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به عفونت هستند. همچنین احتمال بیشتری دارد که از عوارض جدی ناشی از این بیماری ها رنج ببرند.

تغذیه کودک در مراقبت های تخصصی

در ابتدا، زمانی که نوزاد شما در مراقبت های ویژه نوزادان یا مراقبت های ویژه قرار دارد، ممکن است نتواند شیر دهد. ممکن است از یک لوله برای تغذیه نوزادتان استفاده شود تا زمانی که او قوی‌تر شود و بتواند از طریق دهان تغذیه شود.

دوشیدن شیر بعد از زایمان

شیر مادر حاوی تمام مواد مغذی مورد نیاز کودک است و می تواند به محافظت از آنها در برابر عفونت کمک کند. به همین دلیل، چه کودک شما با لوله تغذیه شود و چه بتواند از طریق دهان تغذیه کند، شما تشویق خواهید شد که شیر مادر بدهید.

پس از زایمان، سینه های شما آغوز تولید می کنند. این اولین شیر در سرنگ جمع آوری می شود و به کودک شما داده می شود. حتی مقادیر کم آغوز فواید زیادی برای کودک شما دارد.

یک پرستار یا مشاور شیردهی به شما نشان می دهد که چگونه با دست خود را پس از تولد نوزاد خود بیان کنید. آنها همچنین به شما نشان می دهند که چگونه از پمپ سینه برای بیان مقادیر بیشتر استفاده کنید. دوشیدن شیر هر چند ساعت یکبار نه تنها غذای کودک شما را در حین مراقبت های تخصصی فراهم می کند، بلکه کمک می کند تا برای زمانی که می توانند مستقیماً به شیر مادر شیر بدهند، مقدار مناسبی از شیر را حفظ کنید.

شیر مادر اضافی را می توان ذخیره کرد و بعدا استفاده کرد. این می تواند برای مواقعی مفید باشد که نمی توانید در بخش مراقبت های تخصصی باشید.

فیدهای فرمول

اگر تصمیم دارید به کودک خود شیر ندهید، تیم مراقبت های بهداشتی درباره تغذیه مصنوعی با استفاده از شیر خشک صحبت می کنند. گاهی اوقات، حتی زمانی که شیر می دهید، شیر کافی برای کودک شما وجود ندارد. یک پرستار یا مشاور شیردهی با شما در مورد افزودن شیر خشک و راه‌هایی برای افزایش شیر خود صحبت می‌کند.

حمایت عاطفی برای خانواده های دارای نوزاد در مراقبت های تخصصی
طولانی شدن مدت بستری شدن در بیمارستان برای کودک شما می تواند فشار زیادی را نه تنها بر والدین بلکه بر خانواده بزرگ وارد کند. یک مددکار اجتماعی با شما و خانواده تان در مورد اینکه چه نوع حمایتی می تواند در زمانی که کودک شما در بیمارستان بستری است و پس از بازگشت شما به خانه کمک کند صحبت خواهد کرد.

مددکاران اجتماعی می توانند ارائه دهند:

مشاوره
حمایت عاطفی
ارجاع به خدمات داخلی و خارجی
اطلاعاتی در مورد موضوعاتی مانند فرزندپروری، ارتباط با کودک و راهبردهای مقابله.
ترک واحد مراقبت های تخصصی
فهمیدن اینکه کودک شما می تواند از مراقبت های ویژه یا مراقبت های ویژه حرکت کند، خبر هیجان انگیزی است. اغلب این بدان معناست که می توانید کودک خود را به خانه ببرید. گاهی اوقات به این معنی است که کودک شما می تواند به بیمارستانی نزدیکتر به خانه منتقل شود، زیرا او پایدارتر و سالم تر است.

تصمیم گیری در مورد ترخیص
ترک امنیت بیمارستان می تواند دلهره آور باشد. تیم مراقبت های بهداشتی تا زمانی که احساس نکنند که کودک شما به اندازه کافی خوب است که در محیط خانه سالم بماند و شما قادر به ارائه مراقبت های مورد نیاز کودک خود باشید، ترتیبی برای ترخیص نمی دهند.

تیم مراقبت های بهداشتی کودک شما به یک

طیف وسیعی از مشکلات قبل از ترخیص نوزاد اغلب، نوزادان زمانی آماده هستند که:

به سررسید اولیه خود برسند
می تواند دمای طبیعی را در یک تخت باز نگه دارد
به اندازه کافی وزن اضافه کرده اند
می تواند تمام یا بیشتر شیرها را با سینه یا شیشه شیر بخورد
دیگر نیازی به داروهای داخل وریدی ندارد.
حمایت اجتماعی و خانگی
تیم مراقبت های بهداشتی نحوه دسترسی به خدماتی را در جامعه خود توضیح می دهد که به شما کمک می کند در هنگام بازگشت به خانه از کودک خود مراقبت کنید. اگر در فاصله معینی زندگی می کنید، ممکن است بیمارستان شما خدمات ویزیت در منزل نیز داشته باشد.

برخی از نوزادان با نیاز به مراقبت بیشتر به خانه خواهند رفت و نیاز به حمایت بیشتری دارند. اگر مجبور به استفاده از تجهیزات خاصی هستید، آموزش و دستورالعمل های دقیقی دریافت خواهید کرد. اگر واحد دارای امکانات باشد، آنها همچنین به شما این فرصت را می دهند که برای مدت کوتاهی با نوزاد خود در بیمارستان بخوابید تا به مراقبت از او بدون تیم مراقبت های بهداشتی عادت کنید.

گروه‌های حمایتی جامعه می‌توانند به شما کمک کنند تا با والدین و خانواده‌هایی که تجربه مشابهی داشته‌اند ارتباط برقرار کنید.