زردی نوزاد
بیماری زردی نوزادان جزء شایع ترین بیماری ها در نوزادان می باشد. ایکتر یا یرقان یا زردی به تغییر رنگ زرد پوست و ملتحمه گفته می شود که از مسائل شایع دوران نوزادی است. در اکثر موارد زردی خوش خیم است اگرچه درمان نکردن زردی با ضایعات عصبی همراه است.
زردی در ۶۰ درصد نوزادان تازه متولد شده و ۸۰ درصد نوزادان نارس دیده می شود. علت به وجود آمدن زردی در نوزادان این می باشد که هموگلوبین هایی که در گلبول های قرمز وجود دارند در انتها به رنگدانه زرد رنگی که بیلی روبین نام دارد تبدیل می شوند و کبد این مسئولیت را دارد که این مواد را دفع کند که این کار را از طریق صفرا انجام می دهد.
هرگاه میزان بیلی روبین تولید شده در بدن زیاد شود و یا دفع بیلی روبین کاهش یابد، تجمع آن در خون و متعاقبا در ارگان های بدن اتفاق خواهد افتد.
انواع زردی نوزاد
زردی فیزیولوژیک
این زردی تحت شرایط خاصی است و باید بر طبق تشخیص پزشک باشد این نوع زردی بدون عوارض است و اگر نوزاد زیر نظر پزشک باشد احتیاجی نیست که در بیمارستان بستری شود.
زردی مرتبط با شیر مادر
در برخی مواقع زردی در هفته اول تولد در اثر کم بودن میزان شیر مادر و کافی نبودن تغذیه نوزاد به وجود می آید. این مورد به نوع ترکیبات شیر مادر ارتباطی ندارد، با تغذیه مناسب و بیشتر از شیرمادر می توان این زردی را درمان کرد.
در بعضی از موارد ممکن است که زردی ناشی از ترکیبات غیر مطلوب شیر مادر باشد که باعث به وجودآمدن زردی در هفته اول تولد می شود که باید برای تشخیص و بررسی و درمان این زردی به پزشک متخصص اطفال مراجعه شود.
زردی ناسازگاری های خونی
در بعضی موارد به دلیل مطابق نبودن نوع گروه خونی مادر و نوزاد، زردی به نام زردی ناسازگاری خونی به وجود می آید. معمولا در مادرهایی که دارای گروه خونی O هستند، در صورتی که نوزاد آن ها گروه خونی A یا B را داشته باشد، امکان دارد به این نوع زردی مبتلا شود که این احتمال در همه مادران با گروه خونی O اتفاق نمی افتد.
شدت این نوع زردی بالا می باشد و باید زیر نظر پزشک متخصص تشخیص داده شود و تحت درمان در بیمارستان قرار گیرند. در یک مورد دیگر که وجود دارد زردی در اثر RH می باشد که RH مادر منفی باشد و برای نوزاد مثبت امکان دارد این زردی نوزادان به وجود آید.
زردی ناشی از کم کاری تیروئید
این نوع زردی به دلیل کم بودن هورمون تیروئید در نوزادان به وجود می آید که در صورت تشخیص به موقع و درمان کردن کم کاری تیروئید می توان این زردی را درمان کرد.
یکی از روشهای درمان زردی نوزاد، فتوتراپی است که در ادامه روش ، اصول و انواع آن بررسی شده است.
فتوتراپی نوزاد چیست؟
فتوتراپی یکی از روشهای درمان زردی نوزاد است. ایکتر یا یرقان یا زردی به تغییر رنگ زرد پوست و ملتحمه گفته می شود که از مسائل شایع دوران نوزادی است. در اکثر موارد زردی خوش خیم است اگرچه درمان نکردن زردی با ضایعات عصبی همراه است. زردی در ۶۰ درصد نوزادان تازه متولد شده و ۸۰ درصد نوزادان نارس دیده می شود!
زردی عارضه ای است که در آن پوست و سفیدی چشم به علت بیلی روبین زیاد خون زرد می شوند. بیلی روبین در کبد ایجاد می شود و محصول تجزیه هموگلوبین ( مولکول حامل اکسیژن که در سلولهای قرمز قرار دارد ) است. زردی دو علت اصلی دارد که عبارتند از:
- ایجاد بیش از حد بیلی روبین خون
- اختلال در دفع آن
علل شایع اختلال دفع بیلی روبین نیز عبارتند از:
- بیماریهای سلولی کبد مثل التهاب کبد ( هپاتیت ) و تشمع کبدی ( سیروز )
- انسداد کیسه صفرا یا مجاری صفراوی داخل کبدی منتهی به کیسه صفرا
اغلب علائم دیگری غیر از تغییر رنگ پوست و چشم با زردی همراه نیست که شایعترین علت ایجاد بیش از حد بیلی روبین تخریب غیرطبیعی سلولهای قرمز است که به کمخونی ناشی از همولیز ( تخریب سلولهای خونی ) معروف است. اگر زردی شدید باشد، مدفوع ممکن است کمرنگ و ادرار تیره شود ( به علت دفع صفرا از کلیه ها ) و گاهی خارش عمومی بروز می کند.
درمان زردی براساس سطح بیلی روبین خون متفاوت است اما به طور کلی راههای درمان عبارتند از:
- شیردهی مکرر: نوزادانی که به خوبی با شیر مادر تغذیه نشوند، رنگدانه های زرد یا همان بیلی روبین از بدنشان دفع نشده و روی پوست جمع می شود و نوزاد تب می کند. با شیردهی مکرر می توان از پیشرفت زردی جلوگیری کرد.
- فتوتراپی ( نوردرمانی ): درمان با فتوتراپی روش رایج برای کاهش سطح بیلی روبین در نوزادان است. نور، شکل و ساختمان مولکول بیلی روبین را تغییر می دهد. نور درمانی اجازه می دهد بیلی روبین زیر پوست بشکند و از خون و پوست نوزاد جدا و دفع شود.
- تعویض خون: در موارد زردی شدید که فتوتراپی مؤثر نباشد یا به عبارتی سطح بیلی روبین خون خیلی بالا رود، تعویض خون انجام می شود.
مشاهدات یک پرستار انگلیسی در سال ۱۹۵۶ نشان داد نور در کاهش بیلی روبین نوزادان مؤثر است. تحقیقات بعدی نشان داد که چگونه انرژی نور توسط مولکولهای بیلی روبینی جذب و پس از تبدیل آن به ایزومر نوری و ایزومر ساختاری به آسانی از طریق ادرار و کبد دفع می شود. پس از شناخت فتوبیولوژی بیلی روبین، دستگاه های فتوتراپی ساخته شده و از سال ۱۹۵۸ به عنوان یک روش درمانی غیر تهاجمی بی ضرر در درمان زردی، شناخته شد و امروزه به طور گسترده از آن استفاده می شود.
فتوتراپی نوزادان به معنی تاباندن نور به پوست نوزادانی است که مبتلا به بالا رفتن بیش از اندازه بیلی روبین غیرمستقیم شده اند. بیلی روبین بیش از همه به قسمت آبی طیف نور مرئی در حدود ۴۶۰ نانومتر واکنش نشان می دهد. چراغ هایی که نور حدود ۴۶۰ تا ۴۹۰ نانومتر تولید می کنند، به درد فتوتراپی می خورند.
بطور معمول، بیلی روبین از راه کونژوگه شدن در کبد با اسید گلوکورونیک دفع می شود. گلوکورونیدهای بیلی روبین که در صفرا قابل حل هستند، صفرایی که در روده ترشح می شود، بیلی روبین را از بدن خارج می کند. در بعضی از نوزادان، نارسایی کونژوگه شدن ( که در نوزادان زودرس شدیدتر است )، همراه با افزایش مقدار گلبول های سرخی که از بین می روند، باعث می شود که دفع بیلی روبین به خوبی انجام نشود.
عواملی از قبیل واکنش سیستم ایمنی علیه گلبول های قرمز خودی ( ایزوایمونیزاسیون )، بیماریهای همولیتیک ارثی و خون نشت کرده به بیرون رگ های نوزاد ( مثلاً کبود شدگی های پوست و سفال هماتوم ها ) از یک سو و نقائص ژنتیکی متابولیسم بیلی روبین مانند سندرم شایع ژیلبرت، از سوی دیگر به نارسایی دفع بیلی روبین کونژوگه کمک می کنند.
نور، شکل و ساختمان مولکول بیلی روبین را به نحوی تغییر می دهد که مولکول های حاصل، می توانند با وجود نارسایی کونژوکاسیون دفع شوند. عقیده نادرستی وجود دارد که نور فرابنفش ( زیر ۴۰۰ نانومتر ) برای فتوتراپی استفاده می شود که اینطور نیست و طیف حدود ۴۶۰ برای اینکار استفاده می شود.
اثر نور بر بیلی روبین خون
هنگامی که مولکول بیلی روبین عادی ( ۴z،۱۵z-بیلیروبین ) تحت تابش نور قرار می گیرد، تبدیل به اشکال ناپایدار مولکول بیلی روبین می شود. این اشکال حد واسط می توانند یا با اکسیژن واکنش انجام دهند که محصولاتی بی رنگ با وزن مولکولی پایین تر بسازند که می تواند در ادرار حل و دفع شود یا باز آرایی شوند تا ایزومر ساختمانی بیلی روبین را بسازند که لومی روبین نامیده می شود که می تواند در ادرار یا صفرا حل و دفع گردد.
ممکن است بجای دو مورد بالا، اشکال حد واسط تبدیل به ایزومرهای فضایی بیلی روبین شوند که در آن حداقل یکی از دو وضعیت Z به وضعیت E تبدیل شده است. Z مخفف واژه آلمانی zusammen است که کنار هم معنی می دهد و E مخفف entgegen آلمانی است که یعنی روبرو.
از این واژه ها برای نشان دادن وضعیت اتمها حول پیوند کووالانسی استفاده می شود. عدد های ۴ و ۱۵، محل پیوند های کووالانسی را نشان می دهند. ایجاد ایزومر های فضایی، سریعتر از ایزومر های ساختمانی است و برگشت پذیر هم می باشد و هر دو این ایزومرسازی ها، از روند ترکیب با اکسیژن ( فوتواکسیداسیون ) سریعتر هستند.
ایزومرهای نوری بیلی روبین، کمتر تمایل به چسبیدن به چربی ها دارند و می توانند در صفرا مستقیماً بدون گلوکورونید دفع شوند. لومی روبین در ادرار هم دفع می شود. محصولات فوتواکسیداسیون بیشتر در ادرار حل می شوند. همین که ایزومرهای فضایی وارد صفرا شوند، خود به خود تبدیل به بیلی روبین می شوند.
عوامل موثر در فتوتراپی
طول موج ۴۵۹ نانومتر ( در قسمت آبی نور مرئی ) از همه طول موج ها موثر تر است اما با توجه به اینکه هرچه طول موج بزرگتر می شود، نفوذ بیشتری در پوست پیدا می کند، بهترین طول موج از نظر کاربردی در گستره ۴۶۰ تا ۴۹۰ نانومتر قرار می گیرد. در نوزادان ترم و نزدیک به ترم، به جای انکوباتور بهتر است از گهواره استفاده شود چون که طلق انکوباتور جلوی تابش کامل را می گیرد و از اینکه منبع نور به حدود ۱۰ تا ۱۵ سانتی متری نوزاد برسد جلوگیری می کند؛ البته لامپهای تنگستنی یا هالوژن را نباید به این اندازه به نوزاد نزدیک کرد.
منبع های نور فرعی مثل زیرانداز فیبراپتیک نوری، یا لامپ های LED مخصوص و یا لامپ های فلورسنت خاص آبی می توانند زیر نوزاد تابش داشته باشند. اگر نوزاد مجبور است که در انکوباتور تحت تابش قرار بگیرد، شعاع های نوری باید بصورت مایل به طلق انکوباتور تابانده شوند تا جلوی هدر رفتن نور را در اثر بازتابش را بگیرند.
کارآمدی فتوتراپی به میزان درخشان بودن ( برون ده انرژی ) منبع نوری وابسته است. با یک رادیومتر یا اسپکترورادیومتر، میزان درخشانی را به واحد وات بر سانتی متر مربع یا میکرو وات بر سانتی متر مربع بر نانومتر ( μW/cm2/nm ) در یک طول موج معین اندازه می گیرند. یک منبع نوری سنتی یا استاندارد، باید هنگامی که در فاصله ۲۰ سانتی متری بالای سر نوزاد قرار می گیرد، باید بتواند ۸ تا ۱۰ میکرو وات بر سانتی متر مربع بر نانومتر در طیف نوری ۴۳۰ تا ۴۹۰ به نوزاد بتاباند، البته دستگاه اندازهگیری باید در سطح نوزاد قرار گیرد. لامپ های فلورسنت آبی مخصوص، می توانند ۳۰ تا ۴۰ μW/cm2/nm نور به نوزاد بتابانند.
معمولاً لازم نیست پوشک نوزاد را هنگام فتوتراپی در بیاورند، مگر اینکه با وجود فتوتراپی بیلی روبین بالا رود. اگر کناره های گهواره را با فویل آلومینیومی یا پارچه سفید بپوشانیم، اثر فتوتراپی افزوده میشود. برای آسیب ندیدن شبکیه نوزاد، استفاده از چشم بند فتوتراپی الزامی است.
براساس منابع موجود، فرق خاصی بین فتوتراپی LED و سنتی وجود ندارد، اما با توجه به اینکه در فتوتراپی LED افزودن مایع دریافتی نوزاد لازم نیست، از نظر کاربردی، فتوتراپی LED راحت تر است.
اثبات شده است که بیشتر کردن دریافت مایع در نوزاد ترمیکه فتوتراپی می شود، نیاز به تعویض خون را کاهش می دهد و طول مدت فتوتراپی را کم می کند؛ البته این بدین معنی نیست که همه نوزادان تحت فتوتراپی باید بصورت روتین تحت مایع درمانی قرار گیرند، چون که ممکن است چنین رویکردی شیردهی موفقیت آمیز را دچار اختلال کند.
البته کل مطالعات دال بر نافع بودن مایع درمانی، پیش از به بازار آمدن فتوتراپیهای مدرن LED انجام شده بودند، که ممکن است با ادعای فتوتراپی LED مبنی بر لازم نبودن مایع درمانی همراه دچار خدشه شوند. در مواقعی که نیاز به مایع درمانی همراه وجود داشته باشد، شیر مادر دوشیده شده، مایع انتخابی است.
مراقبت از نوزاد تحت فتوتراپی
نوزاد را باید بصورت تاقباز فتوتراپی نمود مگر وضعیت بالینی خاصی باعث شود که این کار ممکن نباشد. محیط فتوتراپی نه باید گرم باشد و نه سرد. کافی بودن مایع دریافتی نوزاد را می توان از راه وزن نمودن نوزاد و تعداد دفعاتی که پوشکش را خیس می کند تخمین زد. چشم نوزاد را باید با چشم بند مناسب از آسیب پرتو های نور محافظت نمود.
ممنوعیت ها
در موارد انگشت شماری، فتوتراپی منع استفاده دارد. اگر از داروهایی که بیمار را به نور حساس می کنند بطور همزمان استفاده شود یا تشخیص پورفیری اریتروپوئتیک مادرزادی مطرح باشد و یا سابقه خانوادگی پورفیری وجود داشته باشد، فتوتراپی ممنوع است! تاول زدن شدید و بی قراری زیاد نوزاد زیر فتوتراپی، ممکن است علامت پورفیری مادرزادی باشد.
ممکن است بعضی از نوزادانی که زردی کلستاتیک و هیپربیلیروبینمی مستقیم دارند، به دنبال فتوتراپی دچار سندرم نوزاد برنزه شوند که به تیره شدن خاکستری-قهوهای پوست گفته می شود که علت اصلی آن معلوم نیست اما ممکن است به علت تجمع پورفیرین در پوست باشد.
این برنزگی گذرا است و با قطع فتوتراپی ناپدید میشود. باید توجه داشت چون ممکن است بالا بودن بیلیروبین غیرمستقیم، همراه و همزمان با بیلیروبین مستقیم باشد، وجود بیلیروبینمی مستقیم باعث ممنوعیت فتوتراپی نیست و میتوان برای پایین آوردن قسمت غیرمستقیم از آن استفاده نمود.
دستگاه فتوتراپی چیست؟
دستگاه های فتوتراپی معمولی با لامپ های سفید، آبی ( فلورسنت و هالوژن و LED )، امروزه جهت درمان زردی ساخته شده اند. برای فتوتراپی، بهترین طیفی که بیشترین جذب را دارد و معمولاً مورد استفاده قرار می گیرد، بین nm 420-470 است که طیف آبی است.
نور ساطع شده توسط دستگاه فتوتراپی جهت حذف تابش های مادون قرمز و ماوراء بنفشِ مضر باید فیلتر شود. همچنین نور دستگاه باید کاملاً روی نوزاد متمرکز شده باشد.
انواع لامپ فتوتراپی
لامپ های فلورسنت
متداول ترین منبع نوری که در فتوتراپی مورد استفاده قرار می گیرد، لامپهای فلورسنت است. این لامپ ها، نور آبی با طول موج ۴۲۰–۴۹۰ nm منتشر می کنند که فلورسنت آبی مخصوص دارای برچسب F20T12/BB یا TL 20W/52 است.
لامپهای فلورسنت آبی عادی با برچسب F20T12/B تابش بسیار کمتر از لامپهای فلورسنت آبی مخصوص تحویل می دهد. از مزیت های لامپ های فلورسنت می توان به ارزان بودن آنها اشاره کرد اما این لامپ ها بعد از حدود ۱۳۰۰ ساعت استفاده، شدت نور و تقریباً ۳۵–۴۰ % از تابندگی نور آبی خود را از دست می دهند. تولیدکنندگان این لامپ ها همواره به کاربران توصیه می کنند که بعد از اتمام تعداد ساعات مجاز برای استفاده، نسبت به تعویض این لامپ ها اقدام کنند. قرار دادن مستقیم این لامپ در کنار نوزاد به طور قابل ملاحظه ای در خروجی را کاهش می دهد.
لامپ های فلورسنت متراکم
این لامپ ها کوتاه ( حدود ۵ inch 7 to ) و به صورت تا شده و چند لا است که نور آبی و سفید منتشر می کند. لامپ های فلورسنت متراکم گرمای زیادی تولید نمی کند لذا می توان آن ها را در فاصله نسبتاً کوتاهی از نوزاد قرار داد.
لامپ های LED
لامپ های led آبی طیف باریک و محدودی منتشر می کنند. نمونه های اولیه این LED ها از سال ۱۹۹۰ در دستگاه های فتوتراپی مورد استفاده قرار گرفتند و در سال ۲۰۰۲ اولین دستگاه فتوتراپی با LED در آمریکا و انگلستان روانه بازار شد که به دو صورت پنل و لوله ای تولید می شوند.
لامپ های ال ای دی به راحتی می توانند جایگزین لامپ های فلورسنت فیلیپس بشوند و بدلیل اینکه نیازی به بالاست، ترانس و استارت ندارد، هزینه های نگهداری بسیار پائین و طول عمر بالاتری نسبت به لامپ های فلورسنت فیلیپس دارند .
عمر مفید این لامپ ها ۲۰۰۰۰ ساعت یعنی ۱۰ برابر لامپ های فلورسنت فیلیپس می باشد! استفاده از لامپ های فلورسنتی جهت درمان زردی در کشورهای اروپایی و کشورهای تولید کننده این لامپ ها به دلیل عمر کم لامپ، مصرف بالا و بازدهی پایین، هزینه تمام شده بالا، تعمیر و نگهداری پر هزینه و کیفیت پائین، ایجاد گرما و وجود اشعه های مضر سال هاست تولید و استفاده آن متوفق گردیده است.
کشورهای مذکور به تکنولوژی ال ای دی جهت درمان زردی رو آورده اند که در آن کشور ها استفاده از ال ای دی همه گیر شده و در کشور ایران نیز متاسفانه با مقاومت مراکز و متخصصین و بیمارستان ها با سرعت کم و در حال جایگزین شدن می باشد. LED ها پایا و بادوام هستند و برق کمی مصرف می کنند؛ همچنین چون طیف این منابع نوری در ناحیه آبی طیف نور متمرکز شده است، گرما و حرارت کمی تولید می کنند و میتوان آن ها را در نزدیک نوزاد قرار داد. شدت نور LED ها در طول زمان به تدریج کم می شود، بنابراین هر شش ماه یک بار باید چک شوند.
چراغ هالوژن
در این نور افکن های فتوتراپی معمولاً چراغ هالوژن با ۱۵۰ watt و ۲۱ V به همراه یک بازتابنده با پوشش مخصوص که طول موج مادون قرمز را جذب می کند، قرار دارند. همچنین یک فن باید به طور مداوم چراغ هالوژن را که گرم شده، سرد کند.
محل قرارگیری لامپ، در بالای نوزاد یکی از مسائل مهم و حیاتی در تأثیر نور افکن ها است. بیشترین تأثیر لامپ هنگامی است که مستقیماً در بالای نوزاد در فاصله ۴۵-۵۰ cm قرار گرفته است. تعداد کمی از نور افکن های هالوژن با یک دوزیمتر که مقدار دُز فتوتراپی را که نوزاد دریافت کرده است نمایش می دهد، ترکیب می شوند.
انواع دستگاه فتوتراپی
دستگاه فتوتراپی بر اساس نوع تکتولوژی و منبع نور به سه دسته تقسیم می شوند:
مشخصات فتوتراپی خانگی
-کلید روشن و خاموش دستگاه
– کلید روشن کردن منبع نور دستگاه
– تایمر دستگاه
– منبع نور دستگاه
-سنسور دما
-صفحه نمایش دما و سایر پارامترها
– فن های خنک کننده دستگاه که نباید مسدود شوند.
-تشک
مشخصات فتوتراپی بیمارستانی
-کلید روشن و خاموش دستگاه
– کلید روشن کردن منبع نور دستگاه
– تایمر دستگاه
-منبع نور دستگاه
-تنظیم کننده های موقعیت نور روی نوزاد
-سنسور دما
-صفحه نمایش دما و سایر پارامترها
-فن های خنک کننده دستگاه که نباید مسدود شوند.
-تخت نوزاد
برای ارائه فتوتراپی ایمن و مؤثر رعایت نکات زیر لازم است:
- چشم های نوزاد را باید با چشم بند مناسب از آسیب پرتوهای نور در امان نگه داشت.
- نوزاد را باید برهنه همراه با یک پوشک کوچک که اندام تناسلی او را می پوشاند ، نگه داشت.
- نوزاد را در جایگاه مخصوص به خود قرار دهید. محیط فتوتراپی باید نه گرم باشد و نه سرد. باید مطمئن شد که جریان هوا باعث سرد شدن لامپ ها نمی شود.
- می توان سطح داخل تخت نوزاد را با ورقه هایی از آلومینیم یا سطوح سفید رنگ پوشاند که از اتلاف تشعشعات جلوگیری شود.
- باید نوزاد را تمیز و خشک نگه داشت. بهتر است جهت تمیز کردن نوزاد تنها از آب استفاده کرد ، روغن و کرم در سطح پوست استفاده نکنید.
- فتوتراپی پیوسته صورت نمی گیرد و می توان برای تغذیه نوزاد، روش های بالینی، اجازه ملاقات والدین با نوزاد و برقراری رابطه مادرانه، درمان را قطع کرد.
- تمام نوزادانی که تحت درمان فتوتراپی قرار می گیرند، باید هر ۲ ساعت از نظر درجه حرارت بدن و هر ۶ ساعت از نظر وضعیت پوست کنترل شوند. همچنین چون ممکن است افزایش دمای لامپ های دستگاه باعث افزایش میزان متابولیسم یا سوخت و ساز بدن نوزاد شود، لذا نوزاد باید هر ۲۴ ساعت از نظر وزن هم کنترل شود.
- درمان توسط فتوتراپی به مدت ۱ تا ۳ روز باعث می شود مقدار بیلی روبین به نصف کاهش یابد. اثر درمانی فتوتراپی به عواملی چون سطح اولیه بیلی روبین، انرژی نور لامپ یا طول امواج نور، فاصله بین نوزاد و لامپ، ناحیه ای از پوست که در معرض تابش قرار می گیرد و مدت زمانی که پوست در معرض نور قرار می گیرد بستگی دارد.
روش های اندازه گیری بیلی روبین خون
به دو روش تهاجمی و غیر تهاجمی می باشد:
روش تهاجمی اندازه گیری بیلی روبین خون
در روش تهاجمی از بیمار خون گرفته می شود و بیلی روبینی که در آزمایشگاه اندازه گیری می شود دو نوع است:
- بیلی روبین Total که شامل بیلی روبین Direct و بیلی روبین In Direct می باشد.
- بیلی روبین Direct یا مستقیم که در آزمایشگاه ها اندازه گیری می شود.
بنابراین در آزمایشگاه فقط بیلی روبین Total و Direct اندازه گیری می شود.
روش کار بیلی روبین Direct
ابتدا دو عدد لوله آزمایش را بنام های بلانک معرف و تست نامگذاری کرده سپس μι۲۰۰ معرف بیلی روبین شماره ۱ را درون هر دو لوله می ریزیم.μι۲۰ معرف بیلی روبین شماره ۲ را به لوله تست و cc 2 سرم فیزیولوژی و μι۲۰۰ سرم بیمار را به هر دو لوله اضافه می کنیم. سپس به مدت ۵ دقیقه در حرارت اتاق قرار می دهیم و با طول موج nm546=λ آن را بررسی می کنیم.
روش کار بیلی روبین Total
طبق آزمایش قبل ابتدا دو عدد لوله آزمایش را بنامهای بلانک معرف و تست نامگذاری کرده سپس μι۲۰۰ معرف بیلی روبین شماره ۱ را درون هر دو لوله ریخته سپس μι۲۰ معرف بیلی روبین شماره ۲ را به لوله تست اضافه کرده سپس معرف تثبیت کننده یا معرف بیلی روبین شماره ۳ را درون هر دو لوله می ریزیم و μι۲۰۰ سرم بیمار را به هر دو لوله اضافه می کنیم و به مدت ۱۰ دقیقه در حرارت اتاق قرار می دهیم و در نهایت cc1 معرف بیلی روبین شماره ۴ را به آنها اضافه کرده و ۵ دقیقه در حرارت اتاق می دهیم و جذب نوری آنها را در طول موج nm578=λ گزارش می کنیم.
روش غیر تهاجمی اندازه گیری بیلی روبین خون
در روش غیر تهاجمی از دستگاه بیلی روبین متر استفاده می شود:
مکانیسم اندازه گیری این دستگاه به این صورت است که یک پرتو نوری به پوست نوزاد تابیده شده ( معمولا به پیشانی یا سینه نوزاد ) و سپس نور برگشتی به دو پرتو جداگانه تفکیک می شود و توسط یک دتکتور اپتیکال اندازه گیری می شود. میزان غلظت بیلی روبین خون از میزان جذب نور برگشتی به دست میآید.
مزایای روش غیر تهاجمی اندازه گیری بیلی روبین
- سادگی استفاده از آن
- عدم نیاز به لوازم مصرفی
- عدم نیاز به خونگیری